Pijalnia Wód w Polanicy-Zdroju

W Parku Zdrojowym przy ulicy Zdrojowej w Polanicy-Zdroju znajduje się Pijalnia Wód. Ten budynek reprezentacyjny powstały na początku XX wieku, jest jednym z pierwszych tutaj wybudowanych. W 1905 roku odkryto tutaj złoża wód mineralnych, dlatego też budynek powstał w oparciu o wodolecznictwo.

Do dnia dzisiejszego Pijalnia Wód w Polanicy-Zdroju pełni swoją funkcję. Co więcej, znajduje się tu także galeria z obrazami oraz restauracja. Woda mineralna w Pijalni jest wodą płatną. Jest ona najcenniejszym skarbem naturalnym Polanicy-Zdroju.

W latach 1910 – 1911 wybudowano Pijalnię zwaną Helenenbad, czyli Łazienką Heleny. Powstała w miejscu zburzonej willi oraz starego pawilonu, który był dla wzrastającej liczby kuracjuszy mało komfortową spacerową halą. Pijalnia to klasycystyczna konstrukcja z wyraźnymi secesyjnymi elementami. Cechą charakterystyczną budynku jest fakt, iż widziany od strony Parku Zdrojowego wygląda inaczej niż gdyby patrząc z ulicy Zdrojowej. Autorami projektu budynku buł Paul Rother oraz Felix Wild.

Najbardziej znaną wodę mineralną zwaną Wielką Pieniawą wydobywa się z ponad 34 m głębokości. Jest bogata w mikroelementy, minerały oraz makroelementy. Pijalnia Wód Mineralnych zawiera źródła Staropolanki, część sanatoryjną oraz kabiny kąpielowe. W hali spacerowej ulokowano m.in.: kawiarnię i cukiernię. Nieopodal znajduje się Teatr Zdrojowy.