Bazylika katedralna Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Płocku, położona na Wzgórzu Tumskim nad Wisłą, została wybudowana w latach 1531 - 1535 z inicjatywy Andrzeja Krzyckiego. Budowlę powstała z cegły oraz z granitowych ciosów.
Świątynia wzniesiona została dzięki włoskim mistrzom, Giovanniemu Ciniemu oraz Bernardynowi Zanobiemu de Gianotistowi na wzór rzymskich XVI - wiecznych kościołów. Jan Baptysta z Wenecji, włoski architekt, kilkadziesiąt lat później dobudował dwu wieżową fasadę. Obecna bazylika powstała na miejscu rozebranej, romańskiej pierwszej katedry, która powstała tutaj już w XI wieku.
W tym pięknym renesansowym kościele znajduje się wiele cennych biskupich nagrobków pochodzących z XVII oraz XVIII wieku. Na początku XX wieku, Stefan Szyller będący autorem gruntownej restauracji bazyliki, zaprojektował wszystkie elementy drewniane będące na wyposażeniu świątyni. Z kolei autorem polichromii, która pokrywa całe wnętrze jest Władysław Drapiewski. Jednym z cennych elementów wyposażenia jest replika Drzwi Płockich, których oryginał powstał w Magdeburgu w XII wieku. W katedralnym skarbcu znajduje się wiele cennych eksponatów pochodzących m.in. z XIII wieku.
W królewskiej kaplicy zaś spoczywają Bolesław Krzywousty oraz Władysław Herman. Kościół ten jest miejscem spoczynku polskich władców.
