Ogród Botaniczny Polskiej Akademii Nauk w Warszawie powołano decyzją Polskiej Akademii Nauk w 1974 roku. Zajmuje on około 40 ha powierzchni. Jego lokalizacja to górna terasa doliny Wisły, w południowej części Ursynowa. Nieopodal znajduje się Rezerwat Przyrody Las Kabacki im. Stefana Starzyńskiego oraz Park Kultury w Powsinie. Pełna nazwa tej instytucji to Ogród Botaniczny Polskiej Akademii Nauk Centrum Zachowania Różnorodności Biologicznej w Powsinie.
Pierwsze kroki w celu powołania Ogrodu miały miejsce już w 1928 roku. Po II wojnie światowej utworzono pierwszy projekt założenia ogrodowego. Dla zwiedzających bramy Ogrodu Botanicznego PAN zostały otwarte dopiero w 1995 roku. Oprócz Ogrodu zwiedzać można Centrum Edukacji Przyrodniczo – Ekologicznej, a także Bank Nasion Roślin Zagrożonych i Ginących. Z 40 ha powierzchni, odwiedzający mogą zwiedzać około 30 ha powierzchni. Pozostałe to gospodarskie tereny oraz zaplecze dla doświadczeń polowych.
Główne zasoby Ogrodu stanowią drzewa, krzewy oraz pnącza z różnych kontynentów. Główna kolekcja to różaneczniki oraz azalie, magnolie. W szklarniach hodowane są rośliny cytrusowe oraz paprocie drzewiaste. Część pustynna to kaktusy i sukulenty.
Ogród Botaniczny PAN prowadzi działalność dydaktyczno – naukową. Jest to zaplecze dla uczelni wyższych, głównie dla Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego. Funkcjonuje tu Centrum Edukacji Ekologicznej prowadzące zajęcia praktyczne oraz teoretyczne dla młodzieży.
Ogród podzielono na pięć działów: flora Polski, arboretum, rośliny użytkowe, rośliny ozdobne, rośliny egzotyczne. Każdy dział to podział na odrębne kolekcje. W Ogrodzie zorganizowano miejsca do odpoczynku wśród szumu górskiego potoku.