Dwór w Suchej, modrzewiowy, wzniesiono w 1743 roku w miejscu wcześniejszego dworu. Budowę zainicjował Ignacy Cieszkowski, kasztelan liwski. Wybudowano barokowy parterowy budynek z wysokim dachem oraz narożnymi alkierzami. W 1843 roku dobudowano portyk klasycystyczny. Dwór, który otacza park, wzniesiono z modrzewiowego drewna, oszalowano oraz pokryto gontem.
W XIX oraz w XX wieku podział dworu uległ wewnętrznym zmianom. W trakcie prac rekonstrukcyjnych w gabinetach bocznych odnaleziono bogatą ornamentykę na stropach drewnianych.
W 1787 roku gościem dworu w Suchej był król Stanisław August Poniatowski. Blisko 30 lat później urodził się tutaj hrabia August Cieszkowski, przedstawiciel filozofii narodowej. Przyjaźnił się on z Zygmuntem Krasińskim. W wyniku śmierci Augusta, majątek przejął jego syn – również August, ostatni z Cieszkowskich. Gdy zmarł Sucha przeszła na własność Felicjana Dembińskiego, późniejszego Cieszkowskiego.
Po zakończeniu II wojny światowej dwór w Suchej przeszedł na własność Państwowego Gospodarstwa Rolnego. Zamieszkali w nim pracownicy tejże instytucji. W 1988 roku zaczął on popadać w ruinę. Zdjęcia majątku z tego okresu znajdują się w działającym tutaj Muzeum Architektury Drewnianej Regionu Siedleckiego.
Na szczęście działalność Kwiatkowskich przywróciła zespołowi pałacowo – parkowemu dawny blask i stan publicznej użyteczności. Obecnie dwór w Suchej jest własnością rodziny Kwiatkowskich - Marka, dyrektora Łazienek Królewskich w Warszawie oraz jego żony Marii. Dwór Cieszkowskich otacza piękny zabytkowy park.
