W Siedlcach, najcenniejszym zabytkiem miasta jest pałac Ogińskich, zlokalizowany na krańcu parku Aleksandria. Wybudowano go w I połowie XVIII wieku. Pierwotny pałac wzniósł Kazimierz Czartoryski w 1730 roku. Swój obecny wygląd zawdzięcza Aleksandrze Ogińskiej, która przebudowała go w stylu klasycystycznym w latach 1779 – 1781. Obok pałacu wznosi się XVIII – wieczna pałacowa oficyna. Następni właściciele nie mieli do pałacu tyle serca. Od początku XIX wieku następowało jego zaniedbywanie, a przypieczętowaniem tego procesu był pożar i jego całkowita degradacja w 1944 roku.
Na szczęście po zakończeniu II wojny światowej pałac wprawdzie odbudowano, lecz już nie odzyskał swojego dawnego blasku. Swoją szansę otrzymał on w 2001 roku kiedy to władze Siedlec przekazały go Akademii Podlaskiej (obecnie Uniwersytet Przyrodniczo – Humanistyczny w Siedlcach). Rozpoczęła ona szereg działań mających przywrócić pałacowi Ogińskich jego dawną świetność. Jednocześnie pilnowano by przystosować go do potrzeb uczelni. Po ukończeniu prac rewitalizacyjnych budynek odzyskał pierwotny przestrzenny układ oraz wystrój wnętrz.
Przebudowano główny hol wraz z klatką schodową, odkopano piwnice, podbito fundamenty. Ponadto rozebrano część budynku, który dobudowano w II połowie XX wieku. Pałac Ogińskich dużo zyskał dzięki zagospodarowaniu pałacowego dziedzińca. Warto dodać, że rezydencja ta jest również dostosowana do potrzeb osób niepełnosprawnych. W pałacu Ogińskich organizowane są konferencje naukowe, koncerty muzyki poważnej oraz spotkania i wykłady.
