Jedną z wizytówek Poznania są koziołki poznańskie. W samo południe na galeryjce pod środkową wieżyczką elewacji głównej ratusza w Poznaniu, tuż nad zegarem toczy się osobliwy turniej. Na raz otwierają się małe drzwiczki i wysuwają się białe dwa koziołki, które następnie dwanaście razy trykają się rogami. To unikatowe „urządzenie błazeńskie” miasto Poznań ufundowało sobie około pięciu wieków temu przy okazji przebudowy ratusza.
Autorem przebudowy poznańskiego ratusza był włoski architekt, Jan Chrzciciel Quadro. Mieszkał on w jednej z kamienic nieopodal ratusza.
Na wieży ratuszowej zegar z koziołkami został zainstalowany w 1551 roku. W 1675 roku w wyniku uderzenia pioruna koziołki uległy zniszczeniu. W 1913 roku odrestaurowane koziołki wróciły na swoje pierwotne miejsce. Cały mechanizm koziołków pochodzi z XX wieku.
Legenda o dwóch koziołkach związana jest z wielkim pożarem miasta, a następnie z hucznym przyjęciem w celu uczczenia odbudowy ratusza oraz ratuszowej wieży z zegarem.
