Podwarszawski Otwock jest kolebką stylu świdermajer. Świdermajer to wille oraz domy w stylu nadświdrzańskim, które pochodzą z przełomu XIX oraz XX wieku. Oryginalną nazwę wymyślił poeta Konstanty Ildefons Gałczyński. W Otwocku jest kilkaset tego typu zabudowań. W przeszłości było ich więcej, lecz uległy spaleniu lub rozbiórce. Na szczęście, zapaleni pasjonaci przeprowadzili remont więc obecnie świdermajery przypominają dawny blask Otwocka, miasta letniskowego.
Domy w tym stylu przypominają pensjonaty alpejskie lub dacze rosyjskie. W większości są to konstrukcje drewniane oraz bogato zdobione. Elementy ażurowe nadają im lekkości oraz melancholijnego powabu. Nad Świdrem, nad którym leży Otwock zaczął je stawiać ilustrator arcydzieł literatury polskiej. Obecnie jedynie niektóre budowle w tym stylu posiadają status zabytku. Pozostałe cenne budowle wspiera Towarzystwo Przyjaciół Otwocka. Najbardziej ciekawe świdermajery znajdują się na ulicy Mickiewicza,
Kołłątaja, Kraszewskiego – willa Martynówka oraz Wierzbowej. Zaś w miejscu gdzie przecina się ulica Armii Krajowej z ulicą Filipowicza wznosi się Pensjonat Gurewicza – istna perełka. Pensjonat jest największym domem drewnianym w Polsce, a także znajduje się w czołówce tego typu budowli w Europie. Stanowi on kwintesencję stylu świdermajer wraz z przeszklonymi werandami, wspaniałymi oknami, ażurowymi zdobieniami oraz otwartymi tarasami.
